عشق یعنی چه؟!

عشق یعنی نان به دست کودکی دادن

و او از شدت شرمش بگوید،آقا من گدا نیستم!

ولی آن چهره اش ؛هویدا می کند آن احتیاجش را

عشق یعنی گریه کردن از برای کودکی

که در سرمای نامرد زمانه «ها»خود را در میان آن دو دستش

لحظه ای گرمی به آن تن می دهد

تا در این سرما بماند شاید...

عابری از روی دلسوزی خریدی را کند

تا که امشب سیر سر به بالینش نهد.

عشق یعنی تن فروشی!!!

فروش عزت آن مادری که می داند کودکی چشم به در

برای لقمه ای نانی درون خانه اش دارد.

عشق یعنی...خدا را درون چهره ی آن کودک معصوم دیدن

نمی داند خدایی چیست؟

نمی داند خدایش کیست؟

و هر کس تکه ای نانی به دستش داد

او را خدا نـــامد

خدایش میشود نــاجی

کاش میشد هر کسی اینجا...

خــــدا بــــاشد.

حالا که از راه رسیدی ..با من راه بیا..

پاییز جانم خوش آمدی..

مثل تو پاییز ها  و مهرها آمدند ورفتند ولی مهری نداشتند...

برگهایی افتادندولی دردی را دوا نکردند. ....

اینجا پاییز زودتر از راه رسید شاید به خاطر سردی بیش اندازه مردمانش..

اینجا باران زودتر بارید شاید به خاطر شستن اندوه دل یک مسافر...

اینجا برگ ها زودتر زرد شدند...

شاید به خاطر خاطرات سبزی که زودتر تمام شد..

پاییزم با مهرت کنار می آیم ...

با آبانـــت زندگی میکنم و آذرت را به یاد میسپارم..

قول میدهم با باران هایت سرذوق بیایم..

ودست به دامن بادهایت شوم تا غبار دلم را بشورد...

وخش خش برگ هایت خوش نواترین ترانه ام باشد.

غروب هایت را دوست خواهم داشت و

در هر طلوع صبح گاهی نظاره ات خواهم کرد ..

باشد که قول دهی پاییز خوبی برایم باشی...